Als je al een kindje hebt en nadenkt over het krijgen van een tweede kind dan vraag je je misschien af wat het ‘beste’ of meest ‘ideale’ leeftijdsverschil is tussen je eerste en tweede kind. Los van dat je dit natuurlijk lang niet helemaal voor het zeggen hebt of kunt plannen, en dat zwanger worden an sich als je dat wil al heel bijzonder is, zijn er de afgelopen jaren wel degelijk onderzoeken gedaan naar wat het ‘beste’ leeftijdsverschil is tussen twee broertjes en/of zusjes. Uiteraard is dit mega persoonlijk en zullen sommige genoemde voordelen voor andere juist nadelen zijn, dus neem het met een korrel zout 😉
Wat is het minst ideale leeftijdsverschil?
Grofweg zijn er twee leeftijdsverschillen die volgens de onderzoekers de minste voordelen hebben. Dat is 1 jaar leeftijdsverschil en meer dan vier jaar verschil. Zit er één jaar verschil tussen het eerste en tweede kind, dan kleven er meer risico’s aan de zwangerschap en bevalling voor de moeder. Dit komt onder andere omdat het lichaam van de moeder onvoldoende tijd heeft gekregen om te ontdekken. Ook is er iets meer kans op vroeggeboorte omdat zoals eerder genoemd het lichaam van de moeder (nog) niet helemaal tot rust heeft kunnen na de eerste zwangerschap. Ook na de bevalling kan dit een pittig leeftijdsverschil zijn. Heb je een weg kunnen leggen voor een dutje, zet de ander het op een huilen. Is de een net verschoond heeft de ander een poepluier tot aan z’n nek. Maar uiteraard zitten er ook heel veel voordelen aan dit leeftijdsverschil van een jaar. Zo kunnen ze meestal heerlijk met elkaar spelen als ze wat ouder zijn omdat ze dezelfde belevingswereld hebben. Dit is ook reuze handig bij het kiezen van gezinsuitjes. En omdat ze vrijwel gelijk op gaan ben je in een keer uit de luiers en gaan ze kort achter elkaar naar school zodat het thuis weer iets rustiger wordt. Bij een leeftijdsverschil van meer dan vier jaar verschillende kinderen dusdanig in interesses dat ze minder met elkaar optrekken en het ook voor jou als ouder lastiger zou zijn om aan de verschillende voorkeuren tegemoet te komen. Aan de andere kant is het natuurlijk fantastisch dat het oudste kind zoveel begrijpt en het waarschijnlijk heerlijk vindt om zich op te werken als een echt grote broer of zus. Ook zullen ze minder vaak ruzie hebben omdat ze niet in elkaars speelgoed etc. zijn geïnteresseerd.
/BOEKENTIP/
Wat is het meest voor komende leeftijdsverschil tussen kinderen?
De meeste kinderen (eerste en tweede kind) schelen twee a drie jaar. Als ouders ben je dan inmiddels wat meer hersteld (als moeder ook lichamelijk) en is een tweede zwangerschap lichamelijk beter te doen. In veel gevallen zijn de slapeloze nachten niet meer aan de orde van de dag (nacht) en ontstaat er ook geestelijk weer wat ruimte voor nog een kindje. Je bent nog niet helemaal uit de baby- of dreumesfase dus een tweede baby kan goed meedraaien. Ook zitten je kindjes waarschijnlijk aardig in dezelfde belevingswereld waardoor ze makkelijk tegelijk kunnen worden vermaakt en veel met elkaar optrekken. Aan de andere kant is de kans op (fikse) ruzies ook groter bij dit leeftijdsverschil omdat ze alles willen wat de ander ook wil en regelmatig in elkaars vaarwater zitten.
// lees ook:
Wat is het beste leeftijdsverschil tussen eerste en tweede kind?
Volgens onderzoekers is het meest ideale leeftijdsverschil tussen twee kinderen vier jaar. Aan dit leeftijdsverschil zitten nu eenmaal iets meer voordelen dan dat er nadelen aan zitten, redeneren ze. Lichamelijk en geestelijk ben je als moeder/ouders helemaal hersteld en kun je niet wachten om het weer eens mee te maken, zo’n kleine baby. De vorige zwangerschap is al langer geleden en dat maakt de nieuwsgierigheid en ‘nieuwigheid’ naar nog een keer meemaken alleen maar groter. Je hebt optimaal kunnen genieten van de eerste jaren van je kindje zonder al te veel het gevoel te hebben gehad in de ’tropenjaren’ te zitten. Je oudste is al een stuk zelfstandiger en maakt de zwangerschap ook heel bewust mee. Daarnaast hoef je hem of haar tijdens de zwangerschap niet continu te tillen en kan je je oudste ook veel uitleggen over waarom je bijvoorbeeld even moet gaan liggen. Ook zijn deze kleine bijna kleuters een kei in meehelpen, dit vinden ze vaak fantastisch, waardoor het super goede grote broers of zussen zijn en gezellige hulpjes voor jou als ouder. Ook heb je heel veel tijd voor je kleine baby als de oudste naar school gaat. Als je jongste een jaar of twee wordt en spullen begint af te pakken van de oudste dan zal je oudere kindje hier vaker boven staan of het op een rustige manier kunnen (helpen) oplossen in plaats van dat je twee krijsende kinderen hebt die het hardhandig met elkaar ‘oplossen’. Nadelen aan dit leeftijdsverschil zijn dat de belevingswerelden meer uit elkaar liggen en ze daardoor lang niet altijd dezelfde dingen leuk zullen vinden (een gezinsuitje of tv-programma bijvoorbeeld). Daarnaast moet je baby vaak overal mee naartoe (schoolrun, zwemles) en dat kan soms aardig knellen met een ochtend- of middagdutje. Ook kan je het gevoel hebben weer ‘helemaal opnieuw’ te moeten beginnen terwijl je juist net uit de slapeloze nachten en luiers was. Aan de andere kant kan je van weer een kleintje beter genieten omdat je weet hoe snel ook deze baby een kleuter gaat zijn en je bent inmiddels zelf weer een aantal jaar ouder en hebt al een aantal jaar ervaring op kunnen doen als ouder.
/BOEKENTIP/
Ik kan me persoonlijk helemaal vinden in het vier jaar leeftijdsverschil. Mijn kinderen schelen 3,5 jaar en hoewel dit van te voren niet per se een bewuste keuze was, heb ik het als ideaal ervaren. Daar moet ik bij zeggen dat als ze twee jaar hadden gescheeld, ik dat misschien ook perfect had gevonden, het is maar net wat je kent.. Maar voor mij/ons is 3,5 heel fijn gebleken. Inderdaad had ik het gevoel dat ik mijn dochter rustig en goed had leren kennen, bewust haar baby- en peutertijd had beleefd en ik vond het echt een cadeau dat ze de zwangerschap en komst van haar broertje heel bewust kon mee beleven. Ik heb warme herinneringen aan de bezoekjes met haar aan de verloskundige. We hebben relatief lang kunnen genieten van een wat ‘rustige’ tijd met alleen haar en konden daardoor bijvoorbeeld nog veel en lang reizen. Toen haar broertje er eenmaal was, was ze heel lief en behulpzaam en toen ze na een half jaar naar school kon ik veel een op een aandacht geven aan mijn zoontje. Nu ze 6 en 2 zijn beginnen ze steeds vaker samen te spelen. De tijd dat hij alle kraaltjes en frutsels van haar in z’n mond deed was dan weer wel vrij stressvol haha.
De conclusie is vooral dat het erg persoonlijk is, en misschien ook wel welk leeftijdsverschil je ‘gewend’ bent vanuit huis met je eigen broers en/of zussen en ligt er ook veel aan de karakters van je kinderen. Daarnaast is natuurlijk helemaal niet zo ‘perfect’ te plannen allemaal en dat is maar goed ook want zo word je nog eens verrast en blijken er misschien mega veel voordelen te zitten aan dingen die je eerst misschien niet zo zag zitten 🙂
Wat is voor jou het ideale leeftijdsverschil of wat lijkt jou het meest ‘ideaal’?
